K1-2006 จูน Feb24,06 รับ Mar02,06 @WA Lindaly

K1-2006 จูน Feb24,06 รับ Mar02,06 @WA  Lindaly

สัมภาษณ์ผ่านแล้วค่าพร้อมกับแขนทั้งสองที่โดนฉีดยาทั้งสองครั้ง

สวัสดีค่าพี่ ๆ หลังจากที่ได้เข้ามาเว็บนี้ จูนก็เกิดความั่นใจบางอย่างว่าสักวันจูนจะได้วีซ่ามากอดค่า และแล้วจูนก็ผ่านการสัมภาษณ์จริง ๆ โดยที่ไม่มีอะไรต้องแก้ไขหรือว่าทำใหม่ นอกจากก่อนวันสัมภาษณ์ที่จูนโดนไปตรวจสุขภาพอีกครั้ง ครั้งนี้ได้ลดราคาค่ะ แต่แพงกว่าเดิม อาจจะเป็นเพราะคุรหมอคุยกับจูนนานเป็นพิเศษ ไม่เหมือนครั้งก่อน คุณหมอชวนคุยเรื่องตลก ๆและเรื่องบางอย่างที่สถานทูตชอบแกล้ง (อันนี้คุณหมอว่ามาค่ะ) คุณหมอใจดีมาก ๆ เลยให้จูนฉีดยาอีกครั้ง อิอิอิ เจ็บมากค่ะ แต่ว่า ไม่ได้ตื้นเต้นหรือประหม่าเหมือนครั้งแรก เพราะคุณหมอใจดี ตลก 

พอวันรุ่งขึ้นจูนกะจะออกจากบ้านตั้งแต่ตีห้าค่ะ เพราะเห็นพี่ติ๊กออกจากบ้านประมาณโมงกว่า แล้วได้คิวตั้งห้าโมง จูนไปถึงสถานทุตประมาณโมงกว่า รถไม่ติดมาก แต่หน้าสถานทูตคนต่อคิวยาวค่ะ รู้สึกตื่นเต้นมาก แต่ว่ามีเจ้าหน้าที่มาบอกว่าของจูนเป็นวีซ่าถาวรให่เข้าไปได้เลยช่องทางซ้าย ที่ไม่มีคนเลยค่ะ พอไปถึงด้านในหลังจากที่โดนยึดโทรศัพท์ไปแล้ว ก็งงค่ะว่า ไม่เห็นเหมือนที่คิดไว้ มีช่อง 3 ช่องด้านนนอกแล้วหน้าต่าง 5 อยู่ไหนหว่า ทำหน้า งง อีกรอบก่อนจะเข้าไปตั้งตัวที่ห้องน้ำเพราะความตื่นเต้นทำให้ปวดฉี่ค่า 

จากนั้นก็มีเจ้าหน้าที่เข้ามาคุยด้วยอีก โชคดีครั้งที่สอง เค้าบอกว่า เข้าไปด้านในเลยครับ พร้อมชี้แล้วยื่นเอกสารช่อง 5 พอเดินเข้าไปด้านในจูนก้งงอีก อ้าว ทำไมบางคนยืนบางคนนั่งบางคนต่อแถว ในหัวคิดก่อนหน้านั้นว่า คนคงเยอะมากต่อแถวกันเม แต่ว่าวันที่จูนไปกลับมีคนไม่ค่อยเยอะ สงสัยจะเช้ามากๆ ค่ะ แล้วจูนก็ไปถามผู้ชายแก่คนหนึ่งที่คิดว่าเป็นคนไทย เค้าทำหน้างง จูนเลยยิ้มให้เค้าแล้วไปถามคนอื่นน ต่อ เพราะว่าเค้าเป็นคนเขมรค่ะ เลยมีผู้ชายคนหนึ่งบอกว่าว่างัยคะน้องจูนเลยถามว่ายื่นเอกสารเลยเหรอคะ เค้าเลยว่า ใช่ค่ะ ยื่นแล้วหนูก็มานั่งรอนะครับ 

จากนั้นจูนก็ยื่นเอกสารค่ะ โชคดีที่ จูนทำ medical exam อีกครั้ง ทำให้หลักฐานครบเพราะ เค้าไม่คืนอันเดิมหรืออันใหม่ สงสัยเค้าจะไมได้เก็บไว้จริง ๆ หลักฐานส่งให้เค้าครั้งแรกก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่ปัญหาอยู่ที่ ตอนเค้าบอกให้เขียนชื่อแฟน มือสั่นค่ะ เขียนไม่ออก ไม่ได้เวอร์ด้วยค่ะ อายมากกกกก ตัวหนังสือหงิก เพราะมือสั่น แถมยังเซ็นช้าอีก ไม่รู้ตอนนั้นเป็นยังไง สั่นมาก ๆๆๆ 

จากนั้นเค้าก้ให้รอเรียกสัมภาษณ์ ตอนนั้นหิวข้าวมากกกกกก ท้องร้องจ๊อกๆ ต่อมทอนซิลอักเสบแล้วยังปวดฟันเพราะฟันคุดงอกอีก แล้วก้ได้คุยกับคนที่มาสัมภาษณ์สองคนค่ะ ปรากาฏว่าหนึ่งในสองคนนั้นเป็นแฟนของเจ้านายแฟนจูนค่ะ เค้าสัมภาษณ์วันเดียวกัน เค้าจ้างทำค่ะ แพงมากเกือบแปดหมื่น แล้วเค้าก็ผ่านค่ะ กำลังจะแลกเบอร์กัน ก็มีคนเรียกชื่อจูนเป็นสำเนียงฝรั่งฟังไม่คุ้น ทำให้จูนงง ว่าอาจไม่ใช่จูนเค้าเรียก ถึงสามครั้งค่ะ จูนถึงรู้ว่าเค้าเรียกจูน เจ้าหน้าที่หล่อจริง ๆ ค่ะ confirm อีกคน และก็ท่าทางใจดีมาก เค้าถามจูนป็นภาษาไทยค่ะ แต่จูนงงฟังเค้าไม่ค่อยรู้เรื่องเราเลยคุยทั้งอังกฤษและไทยปน ๆ กันไป จูนว่าถ้าเค้าพูดอังกฤษอาจฟังง่ายกว่า แต่พูดไทยก็กันเองดีค่ะ 

คำถามมีว่า

1 คุณดิเรกอยู่ที่ไหนครับ washington ค่ะ
2.คุณกับคุณดิเรกพบกันกี่ครั้งครับ 3 ครั้งค่ะ
3.คุณกับคุณดิเรกพบกันครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ครับ ตอนนี้จูนชะงักในหัวมีแต่คำว่า november ภาไทยอะไรหว่า โอ้ยยย นังจูนมาสับสนภาแม่ตัวเองอะไรตอนนี้ ออ้อ พฤศจิกายนค่ะ
4.คุณพบกับคุณดิเรกที่ไหนครับ พิษณุโลกค่ะ
แล้วเค้าก็พูดว่า ขอบคุณครับ 
จูน - เสร็จแล้วเหรอคะ
เจ้าหน้าที่ - ครับ(เซ้นอะไรสักอย่าง) สายตาจูนก้จ้องมงที่เอกสารที่อยู่ข้าง ๆเค้าที่มีคำว่า Approved แล้วก็ดูว่า ชื่อฉันรึปล่าวหว่า อึ๊ยยยย ใช่จริงด้วย ผ่านแน่ ๆเลย
จูน - เออ are you going to make an appointment for me on 27 feb?
เจ้าหน้าที่ - ครับ
จูน - could it be on the 2 march because i will be not available at all on 27 Feb?
เจ้าหน้าที่ - ohh yess of coase.. yes
จูน - thank you, so it means i pass, right? (พึ่งตระหนักว่าผ่านเร้อ)
เจ้าหน้าที่- อมยิ้มขำ ๆ ก่อนตอบว่า ครับ แล้วก็เซ้นต่อ อืมวันที่สองใช่มั้ยครับ
จูน -- ค่ะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ พร้อมไหว้ก่อนออกมา อ้อ วันนั้นจูนไหว้เค้าเกือบสามครั้งค่ะ ตอนเข้าไปสัมภาษณ์ ตอนเค้าบอกว่าผ่านและตอนที่เค้าเอาใบยื่นให้ แล้วเราลาเค้าออกมา 

จากนั้นก้ออกมาค่ะ กลับสารคามเพื่อเตรียมสอบ แล้วก็ ต้องกลับไปอีกวันที่สองมีนาคมค่ะ ใช้เวลาทั้งหมดประมาณ 2-3 ชั่วโมง เร็วมากกกก เพื่อนรอด้านนอกยังไม่ทันทำอะไรเลย 

ตอนนี้ก้ขอจรลีไปเตรียมตัวสอบค่ะ ขอบคุณเว็บนี้มาก ๆที่ให้โอกาสพบเพื่อน ๆ พี่ ๆ ที่น่ารักและคำแนะนำหลายๆ อย่างที่ดี ๆ ตอนนี้จูนจะขอเตรียมตัวสอบก่อนจะดำเนินเรื่องต่าง ๆ ต่อไป คงจะขออยู้บ้านนี้อีกนาน อย่าพึ่งเบื่อหน้าจูนนะคะทุกคน ๆๆๆๆ